İkna...
Başbakan’la görüşüp çıkan değişiyor...
İyi ki görüşmelere bizzat ağaç katılmadı...
Bakarsın koltuk olarak çıkardı...
Otursun üzerine...
İçeride ne olduğunu bilmiyoruz...
Dışarıda “Sidik kokuyorlar... Kakalarını da yapmışlar...” diyen, içeride ne diyor ki giren sırıtarak çıkıyor?..
Gerçi ben bunu karakola ifade vermeye gittiğimden bilirim...
İfade alan memura saygıyla:
“Zahmet oluyor size...”
Ya da dudaklarım uzar:“Sizin işiniz de zor yani...”
İçeride Hüseyin Çelik’i profilden, Başbakan’ı yakından görenlerin ani değişime uğramaları normal olsa bile, çıkanların “Hukuka uyacaklarını ifade ettiler” demeleri iyi bir şey...
Hukuka uyma ihtimali...
Süper...
Durumu Başbakan’a en iyi Hülya Avşar anlattı yine de...
Gezi Parkı’na hiç gitmemiş...
Bu gidenler “akil insanlardan” farklı olarak oradan oraya görüş taşıyorlar...“Nakil insanlar” diyelim...
Oysa o gece Başbakanlık konutunun camını açsalardı, aynı saatlerde Kuğulu Park’tan bomba sesleri ve insanların çığlıkları doğrudan gelecekti...
Bilanço, 30 gözaltı, iki yarık kafa, üç kırık bacak, bir göz...
Artı, bunlara bakan doktorlara soruşturma...
Sadece direnen çocukların sesi çıkmadı...
Tepkilerinin sadece parktaki on ağaç olmadığını...
Devamlı aşağılanan bir kuşak olmaya canlarının sıkıldığını...
Hukuksuzluğa, haksızlığa, masum insanlara uygulanan zulme tahammül edemediklerini...
Özel yaşamlara uzanan elleri istemediklerini...
Dinlemelerden, gözaltılardan, tutuklamalardan, fişlenmelerden, hapishanelerden, hücrelerden korktuklarını...Atatürk’ü sevdiklerini, ona saldırılara katlanamadıklarını...
Onurlu insan olma projesi olan cumhuriyetlerinin yıkılmasına dayanamadıklarını...
Söyleyemediler...
En gerçek olanı...
Canım Edip Akbayram’ın sesi vardı sadece meydanda...“Gözlerimde kanlı yaşlar...”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder